“If Adolf Hitler flew in today, they’d send a limousine anyway”. Daw’r llinell hon o’r gân ‘White Man in Hammersmith Palais’ a ryddhawyd ar y 17 Mehefin 1978. Nid gor-ddweud yw awgrymu fod y gân yma wedi cael effaith fawr iawn ar fy mywyd, a’r llinell honno yn benodol. Ond dros yr holl flynyddoedd o chwarae’r gân a hynny heb ddiflasu, mae un peth wedi bod yn gyson, dwi o hyd wedi dweud wrth fi fy hyn “Na, fydda nhw ddim yn gwneud hunna go iawn”.
Heddiw dwi ddim mor sicr. Daw’r dyn bach hynod flin ac annymunol
hwnnw, Nigel Farrage i’m meddwl yn syth. Dyma chi ddyn, a oedd heb
gynrychiolaeth yn y Senedd, a gafodd fwy o sylw na’r Blaid Werdd , a oedd
oleiaf gyda Caroline Lucas wedi ei hethol, a mae modd awgrymu mai’r Cyfryngau
greodd Farrage.
Mae na rhywbeth am ddynion bach sydd yn gweiddi. Mae
nhw’n gwneud teledu da, yn rhoi dyfyniadau da ar gyfer y papurau newydd. Digon
o ddyrnu byrddau. O ran gwneud teledu da a rhoi “dyfyniadau da” mae rhywun yn
meddwl am Adolf Hitler neu Enoch Powell hefyd, oll yn ddynion bach, a’i ‘little
man syndrome’ yw hyn oll? Gan dderbyn nad oes mwstash gan Farrage mae o’n debyg
iawn o ran personoliaeth, mae’n mynnu ffordd ei hyn, yn gweiddi dros unrhyw
lais sydd yn ei wrthwynebu. Bwli.
Awgrymais rhyw ddwy flynedd yn ôl ar rhaglen ‘Pawb a’i
Farn’ fod Farrage a UKIP wedi cael llwyfan llawer mwy nac oedd yn deg o ran eu
grym etholiadaol – ac ylwch ar ganlyniad hynny erbyn heddiw. Mae modd awgrymu
mae bwlio Farrage sydd wedi arwain at y drychineb economaidd a chyfansoddiadol
sydd yn wynebu gwledydd Prydain heddiw – a fe chwaraeodd y Cyfryngau rhan yn
creu hyn yn hytrach nac adlewyrchu hyn. Fe ddisodlodd Farrage Nick Griffin oddi
ar y Cyfryngau yn ddigon hawdd yndo.
Codwyd fy nghalon ychydig wythnos dwetha wrth ddarllen
erthygl yn y Guardian fod Theresa May nawr dan bwysau i dawelu bloeddio a bwlio
y dorf Brexit. ‘Brexit mob’ oedd disgrifiad y Guardian 4dd Tachedd 2016.
Canlyniad oedd hyn wrthgwrs i ddyfarniad yr uchel lys fod yn rhaid i’r Senedd
gymeradwyo pwyso botwm coch Erthygl 50. A dyma’r bwlis allan yn syth.
Farrage yn awgrymu y bydd Brexit yn cael ei
fradychu. Suzzanne Evans isho diswyddo’r
barnwyr. Fox yn son am ‘farn y wlad’. Ac unwaith eto, roedd angen sylwebwyr
craff y Guardian i’n hatgoffa mai rhain oedd wedi bloeddio, a bloeddio, a
bloeddio am gael ‘rheolaeth yn ôl a pharchu democratiaeth’. Chwerthinllyd
petae’r holl beth ddim mor ddychrynllyd.
Roedd ymosodiadau’r Mail a’r Express yn mynd rhy bell a
dyma ddechrau (o’r diwedd) glywed Aelodau Seneddol yn mynegi barn i’r
gwrthwyneb. Roedd synnwyr cyffredin gan Caroline Lucas a Nick Clegg oleiaf, ond
poenus iawn yw diymadferthrwyr ein Haelodau Seneddol yn sgil ‘barn y bobl’.
Efallai fod nhw ofn y ‘mob’?
Efallai fod angen eu hatgoffa mai 17 miliwn oedd o blaid
Bexit, 16 miliwn o blaid aros a 12 miliwn heb bleidleisio. Nid mwyafrif llethol
heb son am y rhai heb bleidlais. Felly beth am gynrychioli’r 16 miliwn? Dwi’n
un o rheini ac yn hynod hynod siomedig yn ymateb fy nghynrychiolwyr seneddol a
chynulliadol.
Y ffaith pornus yng
Nghymru wrth reswm yw mai prin oedd y mwyafrif dros Ddatganoli hefyd,
felly rhaid bod yn ofalus herio ‘barn y bobl’ ond eto i ddyfynu newyddiadurwr
arall yn y Guardian mae’n beth od iawn teithio ar awyren heb i’r capten
gydnabod pen y daith.
Dwi’n ofni mae methiant gwleidyddol sydd wrth wraidd hyn oll
a mae barn y bobl / dorf / ‘mob’ yn beth peryglus heb addysg a ffeithiau a
thrafodaeth agored.
No comments:
Post a Comment